مزایای استیل ۳۰۴
- مقاومت خوردگی عالی
تشکیل لایه پسیو کرومی بسیار چسبنده روی سطح که از حملات شیمیایی، خوردگی جوّی و حملات کلریدی جلوگیری میکند. - خواص مکانیکی برجسته
مقاومت کششی در حدود ۵۸۰–۷۲۰ مگاپاسکال و کشیدگی بیش از ۴۰٪ همراه با چقرمگی بالا در دماهای پایین، امکان تحمل تنشهای مکانیکی شدید را فراهم میآورد. - انعطافپذیری و شکلپذیری قابلتوجه
قابلیت شکلدهی سرد و گرم بسیار خوب بدون ایجاد ترک یا شکست ناگهانی، مناسب برای تولید قطعات پیچیده و ظریف صنعتی. - جوشپذیری آسان
امکان جوشکاری با روشهای TIG و MIG بدون نیاز به عملیات حرارتی پس از جوشکاری و حفظ ساختار یکنواخت آستنیتی در ناحیه جوش. - بهداشت و ایمنی
سطح صیقلی و غیرفعال فاقد آزادسازی یونهای فلزی مضر؛ کاملا مناسب تماس با مواد غذایی، دارویی و کاربردهای پزشکی. - پایداری حرارتی
حفظ خواص مکانیکی و ساختار آستنیتی تا دمای حدود ۸۰۰ درجه سلسیوس و مقاومت نسبتاً خوب در برابر چرخههای حرارتی. - ظاهر درخشان و قابلیت نگهداری آسان
زیبایی ظاهری و قابلیت پرداخت عالی همراه با امکان شستشو و ضدعفونی سریع، حفظ درخشندگی بدون تغییر رنگ در طول زمان. - مقرونبهصرفه و در دسترس
قیمت متوسط نسبت به آلیاژهای مولیبدنی مانند 316L و استانداردسازی جهانی (ASTM A240, EN 1.4301) که تامین سریع و انبوه آن را در بازارهای مختلف امکانپذیر کرده است. - دوام در شرایط اقلیمی متنوع
مقاومت مطلوب در برابر خوردگی در مناطق ساحلی با رطوبت بالا، فضاهای سردسیر و محیطهای کوهستانی بدون افت عملکرد قابلتوجه.
محدودیتهای استیل ۳۰۴ چیست؟
محدودیتهای استیل ۳۰۴
- حساسیت به خوردگی حفرهای و شکافزا در محیطهای کلریدی، بهویژه در دماهای بالاتر از ۶۰ °C
- دچار حساسیت بیندانهای (sensitization) در محدوده دمایی ۴۲۵–۸۶۰ °C شده و مقاومت به خوردگی بیندانهای را از دست میدهد
- مقاومت محدود در برابر اسیدهای قوی مانند سولفوریک و فسفریک؛ در محیطهای اسیدی خشن کارایی ضعیفی دارد
- در مقایسه با آلیاژهای مولیبدندار (مثلاً ۳۱۶)، مقاومت خوردگی دریا (محیطهای کلرایدی با غلظت بالا) کمتر است
- مقاومت سایشی و فشاری پایینتر نسبت به فولادهای مارتنزیتی یا فریتی؛ برای کاربردهای تحت سایش شدید مناسب نیست
- ضریب انبساط حرارتی بالاتر (۱۷.۲ µm/m·K) و رسانایی حرارتی کمتر، ممکن است منجر به تنشپذیری حرارتی در کاربردهای دمای متغیر شود
- عدم امکان سختکاری با عملیات حرارتی (فاز آستنیتی)؛ برخلاف فولادهای مارتنزیتی یا فریتی، خواص مکانیکی را نمیتوان با حواله یا تمپر بهبود داد
- مستعد خوردگی تنشی (SCC) در محیطهای ترکیبی کلریدی تحت تنش
برای غلبه بر بعضی از این محدودیتها معمولاً از گریدهای ۳۱۶ (مولیبدندار)، ۳۲۱ (پایدارشده با Ti) یا انواع Low-Carbon (مثلاً ۳۰۴L) استفاده میشود.